Masz wolny dzień i chcesz go spędzić aktywnie w pięknym otoczeniu przyrody, odpocząć od ludzi i wyciszyć się, w takim razie polecam ciekawe miejsce blisko Antwerpii. Rezerwat przyrody Grenspark Kalmthoutse Heide (Kalmthoutse Heide) to idealne miejsce na jednodniową wyprawę dla każdego, bo na terenie parku wyznaczono dwadzieścia osiem szlaków turystycznych o różnej długości od 1,7 do 24 km. Szczegółowe informacje o poszczególnych szlakach znajdują się na stronie www.grensparkkalmthoutseheide.com/wandelroutes

W punkcie informacji turystycznej Visit Kalmthout można kupić mapę rezerwatu, na której są zaznaczone wszystkie szlaki, wieże widokowe i ciekawe miejsca, jak Mont Noir, gdzie pozostałością po wspaniałej posiadłości otoczonej parkiem jest kilka kolumn. Pod koniec XIX wieku Firmin Mignot, brukselski przemysłowiec kupił tu działkę i wybudował swoją wiejską rezydencję otoczoną pięknym parkiem z alejkami, stawami, kolumnami i posągami. Nazwał to miejsce „Mont Noir”. Kolejnym właścicielem rezydencji był Bernhard Bernsohn, antwerpski przedsiębiorca zajmujący się handlem diamentami, który miał plan, aby przekształcić rezydencję w ośrodek rekreacyjny, na szczęście nigdy nie zrealizował swojego pomysłu. Jego pomysł nie był w tamtych czas szokujący, bo okolica Kalmthout była bardzo popularnym miejscem krótkich wycieczek mieszkańców Antwerpii. Obszar wydm i wrzosowisk nie był objęty ochroną, wtedy inne było podejście do kwestii ochrony przyrody, choć doceniano jej piękno i znaczenie. Bardzo popularnym miejscem weekendowych wyjazdów antwerpskich artystów i naukowców był zajazd „Oud, Antwerpen”, który już nie istnieje, zachowały się zdjęcia i wspomnienia, tych, którzy tu odpoczywali w miłym towarzystwie.
Grenspark Kalmthoutse Heide (Kalmthoutse Heide) to park transgraniczny, który znajduje się po obu stronach granicy belgijsko-holenderskiej, a jego powierzchnia to około 60 km2. Teren jest ceniony ze względu na wartość ekologiczną, kulturową i historyczną. Różnorodny krajobraz wrzosowisk, torfowisk, wydm, lasów i łąk ukształtowany został nie tylko pod wpływem działań natury, ale też działalności człowieka na przestrzeni wieków. Już w XIV wieku zaczęto na tym terenie wydobywać torf, który był używany, jako opał. Przez kolejnych pięć wieków praca przy wydobywaniu torfu była głównym źródłem dochodu okolicznych mieszkańców. Pozostałością tej działalności jest obszar het Stappersven, który można podziwiać z wieży de Stapper.

Teren parku zwany de Vossenbergen i Wilgenduinen, to dziś rozległe wrzosowiska i wydmy, które kiedyś były dużo wyższe. W XIX wieku był to teren pagórkowaty, ale został obniżony w wyniku wydobycia 1,4 miliona metrów sześciennych piasku. Został on wykorzystany do budowy torowiska przy stacji Antwerpen-Centraal, która została otwarta 3 czerwca 1836 roku.

Grenspark Kalmthoutse Heide to obszar o dużej bioróżnorodności, występują tu rzadkie rośliny i zwierzęta, dlatego też jest częścią sieci Natura 2000. Naturalne zbiorniki wodne, jak stawy i mokradła to idealne warunki dla wielu gatunków owadów, występują tu tzw. czerwone ważki z rodziny sympetrum (rodzaj ważek) oraz płazów, jak żaba moczarowa, ropucha paskówka, czy traszka helwecka. Miłośnicy ptaków znajdą tu idealne miejsce do obserwacji różnych gatunków, szczególnie licznie występuję łęczak, brodziec piskliwy, krwawodziób, kwokacz, perkozek zwyczajny czy brodziec śniady. Bardzo ciekawa jest też flora, na wydmach często spotykaną rośliną jest płonnik włosisty a w innych miejscach parku trzęślica modra. Jednak zdaniem ekspertów rząd nie podejmuje dostatecznych wysiłków ani skoordynowanych działań, aby natura mogła się odrodzić w swojej pierwotnej formie.

Więcej informacji o parku można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej: www.grensparkkalmthoutseheide.com