Lillo to maleńka osada w samym centrum portu. Kiedyś była to spora wieś na północ od Antwerpii, ale dziś pozostał tylko fort, w którym mieszka około 35 osób. W tygodniu jest tu pusto, cicho i bardzo spokojnie. Trochę więcej osób jest tu w dni wolne – weekendy lub święta, bo Lillo to fantastyczne miejsce na krótką wycieczkę lub ciekawą sesję zdjęciową. Bardzo często młode pary właśnie tu robią sobie pamiątkowe zdjęcia. Można w Lillo naprawdę miło spędzić wolne popołudnie, posiedzieć w kawiarni w centrum lub nad wodą, pospacerować lub posiedzieć na ławce i popatrzeć na Skaldę.
Fort w Lillo to jeden z najstarszych fortów w Antwerpii został zbudowany w roku 1580, w tym samym roku został wybudowany po drugiej stronie rzeki Fort Liefkenshoek. Oba forty pełniły bardzo ważną rolę w wojskowej kontroli żeglugi na rzece, bo razem mogły „zamknąć” Skaldę. W roku 1585 podczas wojny osiemdziesięcioletniej, gdy Antwerpia została zdobyta przez wojska hiszpańskie, wtedy oba forty pozostały enklawami protestanckimi. Na przestrzeni wieków forty były zarządzane przez różne wojska, z reguły te, które akurat okupowały Antwerpię i tak stacjonowali tu żołnierze hiszpańscy, holenderscy, francuscy, austriaccy i belgijscy.
Pierwotnie fort Lillo był pięciokątną fortecą z pięcioma wystającymi bastionami. Do dziś zachowały się cztery. Fort można rozpoznać bez problemu dzięki fosie i murom obronnym, których lokalizacja pozostała niezmieniona, jednak otoczenie fortu dziś wygląda zupełnie inaczej niż w latach 60-tych ubiegłego wieku. W obrębie murów obronnych znajdują się budynki wojskowe i domy mieszkalne pochodzące z XIX wieku. Fort stanowił centrum wioski, która składa się z kilku części: Fort – Lillo, Oud-Lillo i Kruisweg. Dwie ostatnie zniknęły, bo w roku 1957 zapadła decyzja o rozbudowie portu. W miejscu osady, Kruisweg teraz znajduje się dok – het Kanaaldok, a w miejscu Oud-Lillo znajdują się dziś ogromne zbiorniki.
Co można jeszcze zobaczyć w Lillo? Wiatrak De Eenhoorn z roku 1735, muzeum – Poldermuseum-Lillo, które pokazuje jak wyglądało życie w wioskach polderowych, port jachtowy i kościół św. Benedykta. Dawniej była to najpierw kaplica a później kościół protestancki pod wezwaniem św. Józefa. Pierwszy kościół pod wezwaniem św. Benedykta został wybudowany w Lillo-Kruisweg w roku 1681. Kościół nie przetrwał okresu wojny osiemdziesięcioletniej. W roku 1847 rozpoczęto budowę nowego kościoła, który oddano do użytku w roku 1851. Ostatnia msza odbyła się w tym kościele 25 kwietnia 1965 roku. Następnie kościół, jak i inne budynki został zburzony, teren pogłębiono i teraz jest tam dok.
Mieszkańcy Lillo byli nazywani kiedyś łapaczami krabów – „krabbenvangers”. Lillo jest małą osadą, ale może się poszczycić kilkoma znanymi osobami pochodzącymi z Lillo: Ferdinand Boey (1921 – 2013), polityk, Olga Lefeber (1929 – 2010), polityk, Marcel Bartholomeeussen (1949), polityk, Patrick Blondé, kapitan żeglugi wielkiej oraz dyrektor Akademii Morskiej w Antwerpii.
W 2016 roku Lillo na krótko pojawiło się niemal we wszystkich mediach we Flandrii a wszystko za sprawą gry Pokemon Go. Fani tej zabawy przyjechali do Lillo, ale nie było ich kilku, lecz mnóstwo. Szukali Pokemonów nie tylko w dzień, ale też w nocy. O ile właściciele kawiarni i barów byli zadowoleni o tyle reszta mieszkańców już nie. Nagle w Lillo zrobiło się tłoczno i głośno. W końcu po interwencji mieszkańców wprowadzono w Lillo godzinę policyjną, czyli zakazano zabawy w nocy. Minęło kilka tygodni i wszystko wróciło do normy. Wielbiciele Pokemonów tak samo nagle zniknęli jak się pojawili. Poniżej link do filmu, kiedy w Lillo panowała gorączka pokemonowa oraz galeria zdjęć z Lillo.

Galeria Zdjęć – Lillo Antwerpen