Rubenshuis, czyli Dom Rubensa to najważniejsze muzeum w Antwerpii i jedno z najbardziej znanych. To wyjątkowe miejsce, w tym domu Rubens mieszkał z rodziną. Tutaj malował w swoim majestatycznym atelier wyjątkowe obrazy wraz z kolegami, asystentami i uczniami. Tu znajduje się ogród, w którym Rubens lubił spędzać czas, w tym ogrodzie spotykał się z przyjaciółmi i prowadził dysputy filozoficzne, spacerował i odpoczywał. Tu w tym domu zmarł w roku 1640.
Peter Paul Rubens wielki malarz epoki baroku kupił dom w Antwerpii w roku 1610, gdy po powrocie z Włoch ożenił się z Izabelą Brant. Był to duży dom w stylu flamandzkim, który Rubens postanowił rozbudować. Zainspirowany włoskimi pałacami sam zaprojektował drugie skrzydło budynku, które w rzeczywistości wygląda jak osobny budynek. Oba skrzydła rezydencji łączy wyjątkowy łuk w stylu włoskiego baroku. Powstała rezydencja z monumentalnym portykiem na dziedzińcu. Rubens zaprojektował również ogród w taki sposób, aby stanowił integralną część nowego skrzydła domu, dlatego znajduje się tam barokowy pawilon ogrodowy. W ogrodzie uprawiane były warzywa, owoce, kwiaty a wszystko otoczone niskim żywopłotem.
W nowo wybudowanym skrzydle budynku, który jest uosobieniem artystycznych ideałów Rubensa mieściła się pracownia mistrza, i była to prawdziwa fabryka malarstwa. W wyjątkowym atelier Rubens i jego studenci malowali duże panele i mniejsze obrazy na płótnie. Tu powstała większość prac Rubensa. Dziś ten budynek z bogatą dekoracją inspirowaną stylem antycznym stanowi prawdziwą wizytówkę Antwerpii.
W budynku w stylu flamandzkim, czyli w lewym skrzydle Rubenshuis znajdowały się pokoje mieszkalne rodziny. Zwiedzając dom warto zwrócić uwagę na wystrój tej części muzeum, bo to doskonały przykład rezydencji bogatego mieszczaństwa z epoki Rubensa. Na ścianach w kuchni znajdują się ozdobne kafle, a ściany w salonie są obłożone hiszpańskim kurdybanem. W tamtych czas był to modny i bardzo drogi sposób dekoracji ścian, bo kurdyban to specjalnie wyprawiona skóra, wytłaczana we wzory, malowana i często złocona. Można powiedzieć, że to rodzaj ówczesnej tapety. Kolejne pomieszczenia to jadalnia, duża sypialnia, mała sypialnia i absyda, czyli półkoliste pomieszczenie wyłożone marmurem, które było prywatnym muzeum Rubensa. Tu znajdowała się prywatna kolekcja rzeźb, bo Rubens był zafascynowany epoką antyku.
Po śmierci Rubensa jego druga żona – Helena Fourment wyprowadziła się do Brukseli, bo ponownie wyszła za mąż. W latach 1648-1660 budynek wynajmowali William i Margaret Cavendish, następnie w roku 1660 spadkobiercy Rubensa sprzedali budynek.
Prawdopodobnie aż do połowy XVIII wieku budynek przetrwał bez remontów i modernizacji. Następnie dom został wyremontowany i przebudowany zgodnie z panującą modą. W roku 1798 budynek przejęli Francuzi i utworzyli tu więzienie dla duchownych. Po burzliwym okresie napoleońskim dom Rubensa ponownie stał się własnością prywatną.
Do roku 1937 był to jeden z wielu budynków prywatnych w Antwerpii, i w dodatku bardzo zniszczony, wówczas został on odkupiony od właścicieli przez miasto Antwerpia. Po wieloletnim, gruntownym remoncie w roku 1946 otwarto muzeum – Rubenshuis w Antwerpii. Z czasów Rubensa w rezydencji zachowały się dwa oryginale elementy – portyk, łączący oba skrzydła rezydencji i pawilon ogrodowy.
Dziś w muzeum znajduje się kolekcja dzieł Rubensa i jego uczniów oraz innych malarzy z epoki Rubensa, takich jak Jacob Harrewijn, Frans Snijders, Willem van Haecht, Jacob Jordaens, Justus van Egmont, Matthijs van den Bergh, Jan Brueghel, Adriaen Brouwer, Anthony van Dyck i Adriaen van Utrecht.
Na koniec informacje praktyczne: Rubenshuis mieści się tuż obok ulicy Meir przy placu Wapper 9-11. Dodatkowe informacje na stronie www.rubenshuis.be
Wstęp do muzeum jest płatny, ale w każdą ostatnią środę miesiąca wstęp wolny.